Sportletsels

Waarom met sportletsels naar de osteopaat?

Osteopathie leent zich voor de behandeling van sportletsels. Steeds vaker vinden sporters de weg naar de osteopaat. Sporters, zowel recreatieve als professionele, kunnen bovendien met veel klachten bij de osteopaat terecht. Die variëren van tendinitis en andere ontstekingen, verstuikingen, stressfracturen, spierpijn en spierscheurtjes, tot andere letsels door overbelasting.

De klachten situeren zich overal in het lichaam. Net daarom toont de holistische visie van osteopathie – de osteopaat bekijkt het lichaam als één geheel – zijn nut bij sporters. De osteopaat kijkt niet enkel naar de oorzaak van het sportletsel, maar detecteert, bij hervallen, eveneens waarom de sportblessure terugkeert. Die is vaak te herleiden tot een bewegingsbeperking.

Elke sport haar eigen sportletsels

Sportletsels ontstaan, behalve door overbelasting, ook door een val, een verkeerde beweging en door slijtage. Elke sport heeft zijn veelvoorkomende letsels. Zo zien we vaak nekklachten bij wielrenners en geoefende recreanten, schouderklachten bij onder andere beoefenaars van racketsporten, en knieproblemen en voetklachten bij casual joggers en geoefende lopers.

De osteopaat heft tijdens de behandeling blokkades in het lichaam op en verhoogt de belastbaarheid van het lichaam van de sporter. Net zoals bij niet sportieve patiënten besteedt de osteopaat veel aandacht aan preventie. Blessurepreventie is bovendien een van de hoekstenen van een osteopathische behandeling bij sporters.

Je vindt op deze pagina meer informatie over:

• Voor welke sportletsels je bij de osteopaat terechtkan
• De meerwaarde van osteopathie bij recreatieve en professionele sporters

Voor welke sportletsels kun je bij de osteopaat terecht?

• Rugklachten (lage rugpijn)

Lage rugklachten zijn een van de meest voorkomende letsels waarvoor mensen de osteopaat consulteren. Daarom ontvangen we in onze groepspraktijk ook veel sporters met lage rugpijn. Sporters met lumbago en hernia zijn geen uitzondering.

De oorzaak van sportspecifieke rugklachten en traditionele rugproblemen is gelijkaardig. Er is sprake van overbelasting, een plotselinge verkeerde beweging of slijtage. We zien het vaak bij sporten waar een holle rug wordt aangenomen, zoals turnen en tennis. Bij wielrenners ontstaan lage rugklachten meestal wanneer de afstand tussen het zadel en het stuur te kort is, of wanneer het hoogteverschil tussen beide te groot is. Afhankelijk van de klacht heft de osteopaat blokkades in de lage rug op of stimuleert de doorbloeding van de tussenwervelschijven.

• Nekklachten (nekpijn met uitstralingshoofdpijn)

Ook nekproblemen zijn bij sporters veelvoorkomend. Wielrenners kampen met nekklachten als gevolg van een verkeerde fietspositie. De oorzaak is een verstijving van de nekspieren die, behalve nekpijn, ook hoofdpijn uitlokt. Voetballers kampen met nekklachten door veelvuldig koppen. Ook het zwemmen van de schoolslag is extra belastend voor de nekwervels. De osteopaat vermindert door middel van zachte manuele bewegingen de spierspanning in de nek- en schouderregio en herstelt de bewegingsvrijheid.

• Schouderklachten (‘rotator cuff‘-syndroom)

Nekpijn gaat bovendien vaak gepaard met schouderklachten. Een frequente sportblessure aan de schouder is het ‘rotator cuff’-syndroom. Dit is een letsel aan het peesblad dat zorgt voor stabiliteit van het schoudergewricht. Het stelt de schouder in staat vlot te bewegen. Door een overbelasting geraken de spieren of pezen van het peesblad ontstoken, met schouderpijn en een bewegingsbeperking tot gevolg.

Volleyballers, handballers, zwemmers (crawl), beoefenaars van racketsporten en bepaalde atletiektakken (speerwerpen, kogelstoten) zijn gevoeliger voor schouderklachten. Zij maken armbewegingen boven de schouder, of belasten de schouder extra bij het werpen. Tijdens de behandeling maakt de osteopaat door middel van zachte manuele handelingen de schouder opnieuw los.

• Voetblessures (achillespeesontsteking)

Een achillespeesontsteking is het typevoorbeeld van een blessure door overbelasting. We zien het vooral bij lopers. De oorzaak is een blokkade in de voet of ter hoogte van de vijfde lendenwervel, onderaan de wervelkolom. De osteopathische behandeling bestaat erin de blokkade op te heffen, waarna de ontsteking wegebt.

• Knieklachten (lopersknie, jumpers knee)

Lopers zijn, naast voetblessures, ook vatbaar voor knieproblemen. De meest voorkomende is de ‘lopersknie’ – tot 20 % van de lopers wordt ermee geconfronteerd. De oorzaak van een lopersknie is een overbelasting van de brede peesplaat aan de buitenzijde van het bovenbeen. Het uit zich door zwelling en scherpe pijn aan de buitenste knieknobbel. De osteopaat bekijkt tijdens de behandeling niet enkel de knie, maar ook het bekken, de heupen en de voeten. Zo kan een lopersknie het gevolg zijn van een blokkade in het bekken of een beenlengteverschil.

Bij een jumpers knee (springersknie) is de kniepees overbelast. Er ontstaat een zeurende pijn onder de knieschijf, die verergert tijdens het lopen, springen en neerkomen. We zien deze blessure bij sporten waarin veel wordt gesprongen (volleybal, basketbal). De osteopathische behandeling herstelt blokkades, vooral in de buik, de rug of het bekken.

• Liesklachten (liespijn, spierscheur, liesbreuk)

Liesklachten behoren bij voetballers tot de top drie van sportblessures. Er kan sprake zijn van een spierscheur, een liesbreuk of een overbelastingsprobleem. Terugkerende liesproblemen kunnen wijzen op rompinstabiliteit, een blokkade van de nier- en bekkenregio of de onderrug. De osteopaat heft tijdens de behandeling de bewegingsbeperking op.

• Tenniselleboog en golferselleboog

De oorzaak van een tenniselleboog is een ontsteking van een pees aan de buitenzijde van het ellebooggewricht. Het gaat om een overbelastingsblessure. Een tenniselleboog veroorzaakt pijnscheuten wanneer de pols en de onderarm worden belast, vooral tijdens draaibewegingen. Men linkt het door zijn naamgeving aan de tennissport. Toch is dit in amper 5 % van de gevallen de oorzaak – de term stamt uit de tijd van houten rackets die door beperkte schokdemping voor extra belasting zorgden. Bij een golferselleboog zit de ontsteking, in tegenstelling tot een tenniselleboog, aan de binnenzijde van het ellebooggewricht.

De osteopaat onderzoekt of de ontsteking van de elleboog niet is ontstaan door een blokkade elders is het lichaam. Zo wordt de doorbloeding van de elleboog en omliggende spieren gevoed vanuit de nek en hoge rug. Een slechte doorbloeding daar maakt de elleboog vatbaarder voor ontstekingen. De osteopathische behandeling bestaat erin de doorbloeding te stimuleren.

Wat is de meerwaarde van osteopathie bij recreatieve en professionele sporters?

Sporten is gezond, maar zorgt ervoor dat het lichaam onder druk komt te staan. Het doel van een osteopathische behandeling is de belastbaarheid van het lichaam van de sporter te verhogen. De oorzaak van een overbelasting is een bewegingsbeperking. De atleet compenseert tijdens het sporten de bewegingsbeperking, met overbelasting tot gevolg. De oorzaak van het letsel ligt dan niet bij het overbelaste gewricht of lichaamsdeel, wel waar de hinder is ontstaan. De osteopaat heeft door zijn holistische blik een unieke kijk op de blessureproblematiek.

• De osteopaat draagt blessurepreventie hoog in het vaandel

De meeste blessures vallen niet uit de lucht, ze sluimeren langere tijd. De holistische blik van de osteopaat merkt disfuncties op vooraleer ze zich als letsel manifesteren. Zo onderwerpt de osteopaat de sporter aan een manueel onderzoek waarbij de osteopaat de belangrijkste gewrichten (voet, knie, bekken, kaakgewricht, wervelkolom) onder de loep neemt.

Osteopathie vervult een belangrijke preventieve rol. Vaak houden sportletsels door klachten van biomechanische en neurologische aard zichzelf in stand. Zo zijn bewegingsbeperkingen van de schedel en de kaken een belangrijke oorzaak van aanslepende sportblessures. Doordat osteopathie organen en lichaamsdelen linkt, achterhaalt men de reden van het uitblijven van het herstel.

• De osteopaat als schakel binnen een medisch begeleidingsteam

De open blik van de osteopaat fungeert als brug tussen medische disciplines. Zo wordt bij een bewegingsbewerking ter hoogte van het kaakgewricht de sporter doorgestuurd naar de tandarts. Die staat in voor het maken van een opbeetplaat die de druk op de gewrichten vermindert. Als voetproblemen, die bij een loop- en ganganalyse bij de podoloog zichtbaar worden, in hoger gelegen gewrichten in het lichaam (knie, heup) voor overbelasting zorgen, is een osteopathische behandeling nuttig.

De osteopaat werkt samen met de sportpsycholoog, sportarts, kinesitherapeut, diëtist en sportcoach. Sporters omringen zich kortom met een multidisciplinair team dat instaat voor een medische totaalbegeleiding.